Przyszłość low-code na różowo?
W 2023 roku światowy rynek technologii rozwoju low-code osiągnie wartość 26,9 mld dolarów, co oznacza wzrost o 19,6% w stosunku do 2022[1]. Zgodnie z innymi prognozami Gartnera, opublikowanymi w lipcu 2022, aż 70% nowych aplikacji tworzonych przez przedsiębiorstwa do 2025 roku będzie wykorzystywać technologie low-code lub no-code. Jeszcze w 2020 było to niecałe 25%[2].
Skąd ta popularność?
Z uwagi na sytuację gospodarczą, a także wymogi popandemicznej rzeczywistości, powszechniejsza staje się cyfrowa transformacja organizacji. Rośnie zapotrzebowanie na aplikacje biznesowe, a także stałe podnoszenie ich jakości i dostosowywanie do zmieniających się potrzeb.
Z założenia, użytkownicy biznesowi sami powinni móc tworzyć aplikacje biznesowe, bez angażowania wewnętrznych lub zewnętrznych zasobów deweloperów IT. To właśnie oni wiedzą jakich narzędzi potrzebują, aby zoptymalizować codzienne czynności. Należy ich więc wyposażyć w proste w użyciu narzędzia, aby mogli działać samodzielnie. Ważne jest też, że zmieniające się otoczenie, a także inicjatywa samych użytkowników generuje zmiany procesów (mniejsza o to, czy dzieje się to w ramach inicjatyw Lean, TQM, Six Sigma czy z uwagi na inne przyjęte podejście). Czym szybsze wpasowanie aplikacji w te zmienione procesy, tym lepiej.
W coraz większej liczbie firm i instytucji stosuje się platformy do tworzenia aplikacji typu low-code, aby móc sprostać temu wyzwaniu. Technologia low-code daje możliwość tworzenia aplikacji biznesowych z użyciem graficznego interfejsu, zamiast tradycyjnego kodowania z użyciem języków programowania.
Mimowolni hamulcowi transformacji cyfrowej
Nie można liczyć na to, że wszystko zostanie przygotowane przez pracowników działów IT. Wiadomo, że pracodawcy nie są w stanie obsadzić odpowiednio dużo stanowisk deweloperskich. Do tego obecni programiści często czują się wypaleni zawodowo (zbyt dużo pracy, za wiele zmian technologicznych wymagających ciągłego rozwoju). Nie zmienią tego nawet szybujące wynagrodzenia, coraz bardziej oderwane od realiów gospodarczych.
Programiści (deweloperzy, informatycy) to nie tylko osoby odpowiedzialne za pisanie kodu. Powierza się im również takie działania jak m.in.: zapewnienie bezpieczeństwa danych i systemów, kreowanie architektury systemów informatycznych, zapewnienie integracji pomiędzy rozwiązaniami, zarządzanie zmianami. Już tylko w wymienionych wyżej obszarach pracy jest tak dużo, że może powstać „wąskie gardło” dla rozwoju organizacji. Jednocześnie nie można pozwolić, aby odpowiedzialność za jej realizację była zbytnio rozproszona.
Ustawodawca przyspieszy zmiany narzędzi
Warto także pamiętać, że na horyzoncie w Polsce mamy takie zmiany jak wdrożenie Krajowego Systemu e-Faktur (KSeF). Od początku 2024 wszyscy, od osób samozatrudnionych po korporacje, będą musieli korzystać z centralnego systemu fakturowania. Można się spodziewać, że jego wdrożenie będzie wiązało się z wprowadzeniem elektronicznego obiegu faktur w większości organizacji. Obsługa zarówno faktur przychodzących, jak i wychodzących, będzie zapewne poukładana w firmach i instytucjach na nowo – pod względem organizacyjnym i technicznym. Dostosowanie niezbędnych narzędzi do indywidualnych wymagań będzie wymuszało korzystanie z platform low-code. W innym przypadku skala zmian zablokowałaby transformację. To jednak jest niedopuszczalne w związku z koniecznością utrzymania cyrkulacji faktur w gospodarce.
Wygląda więc na to, że przyczyny popularności platform low-code są bardzo mocne. Przewidywania Gartnera co do rozwoju tego rynku mogą okazać się nawet „nieco” zaniżone.
[1] https://www.gartner.com/en/newsroom/press-releases/2022-12-13-gartner-forecasts-worldwide-low-code-development-technologies-market-to-grow-20-percent-in-2023
[2] https://www.gartner.com/doc/reprints?id=1-2B6Q28FK&ct=220922&st=sb